Door Rein
In Beaune brachten wij een bezoek aan het eeuwenoude
wijnhuis Patriarche. Het was een snikhete dag in een zomer die records heeft
gebroken, dus enige verkoeling in de enorme wijnkelder – de grootste van
Bourgondië - was welkom. Een audio-videotour voerde ons langs tienduizenden
flessen waarin de rode en witte wijnen op een constante temperatuur in alle
rust lagen te rijpen. In de andere ruimtes lagen houten vaten. Dit alles
begeleid door informatieborden en filmpjes.
Ingang van de kelders van Patriarche. |
Wij leerden veel over de geschiedenis van de wijnbouw, hoogstwaarschijnlijk
door de Romeinen in Bourgondië geïntroduceerd, maar er zijn aanwijzingen dat de
Galliërs er al mee begonnen waren. Deze Kelten schreven echter niets op,
dus zeker weten we het niet. Gedurende de Middeleeuwen was de wijnbouw in
handen van adel en geestelijkheid (kloosters onderhielden wijngaarden).
Bourgondië was tussen de veertiende en zestiende eeuw een bloeiend
groothertogdom dat zich van oost-Frankrijk via de Nederlanden uitstrekte tot
aan de Noordzee. Wijngaarden waren in die periode als het ware staatsbezit.
Pas na de Franse Revolutie (1789) werd de wijnbouw op grote
schaal bedreven door kleinere en grotere boeren en wijnmakers. Dit kwam onder meer
doordat Napoleon bepaalde dat elke erfenis door alle nakomelingen gelijk
verdeeld moest worden. Zo ontstonden handel en variëteit, die niet altijd
leidden tot de beste wijnen: sommige boeren wilden snel geld verdienen. Als
antwoord op de wisselende kwaliteit is uiteindelijk het appellation-systeem in
heel Frankrijk ontstaan, dat herkomst en kwaliteit moest garanderen.
Flessen liggen te rijpen bij Patriarche. |
Jean-Baptiste Patriarche was in 1796 de oprichter van het
gelijknamige wijnhuis te Beaune, dat volgens de folder die wij in handen gedrukt
kregen het eerste was dat zijn deuren opende voor publiek. Museum, proeflokaal
en winkel vormen een lucratieve combinatie.
De tocht door de ondergrondse gewelven eindigde met een
proeverij van 7 rode en 3 witte wijnen. Dit gebeurde met een speciaal metalen
proefkelkje dat we mochten houden. Mijn verwachtingen waren hoog gespannen,
vooral op het gebied van de rode wijnen omdat die mijn voorkeur hebben boven de
witte. Ik kreeg een formuliertje waarop ik per geproefd kelkje een aantekening
kon maken of een cijfer geven.
Patriarche - de kelders. |
Ik besloot mijn waardering op te schrijven in plusjes en
minnetjes. Daarbij dacht ik aan de volgende kwalificaties: -- niet te drinken,
- ondermaats, ± redelijk, + goed en ++
zeer goed. Ondanks het feit dat ik geen kenner ben, heb ik genoeg proefervaring
om een afgewogen oordeel te kunnen geven over geur, boeket en afdronk en ben
zeker niet snel tevreden. (Bij sommige – met name Spaanse - rode wijnen lijkt
het alsof je een hap vanillesuiker neemt.)
Om me te beperken tot de goede wijnen: driemaal deelde ik
een + uit. Niet één wijn verdiende in mijn ogen het predikaat “zeer goed”. Dit
doet niets af aan de kwaliteit van de positief beoordeelde rode bourgognes:
Gevrey- Chambertin, Pommard en Nuits-Saint-Georges premier Cru. Wat meegespeeld
kan hebben is dat we tussen het proeven door geen stukje brood te eten kregen
om de smaak enigszins te neutraliseren, zoals ik bij andere wijnproeverijen heb
meegemaakt.
Ik vrees dat ik daardoor nuances heb gemist. Verder blijft
het natuurlijk een kwestie van smaak. Wat me ook weer eens opviel: een dure
wijn hoeft zeker niet beter te zijn dan een goedkope. Een fles
Nuits-Saint-Georges kost bij het huis Patriarche € 35,- . Dan heb je dus een
echt goede wijn, maar bij de Mitra koop je een vergelijkbare fles voor twintig
euro minder.
Ruimte met houten vaten. |
De Bourgogne is opgedeeld in de gebieden Côte de Beaune
(zuid) en Côte de Nuits (noord). Er worden wereldberoemde rode en witte wijnen
gemaakt, en crémant, een mousserende wijn. Pommard en Aloxe-Corton in het
zuiden en Nuits-Saint-Georges in het noorden bezitten wereldfaam. Prachtige
namen, bij de prijs inbegrepen. Maar alleen al het woord Bourgogne op de fles
garandeert omzet. Uiteraard spelen de vele wijnhuizen daarop in, we waren niet
de enige toeristen. Maar de medewerkers bij Patriarche en een andere wijnwinkel
die ik in Beaune bezocht zijn zeer behulpzaam, vriendelijk en geduldig. Zo
nodig schakelen ze over op het Engels – dat begint in Frankrijk echt te
veranderen - maar ik wil juist mijn beperkte Frans op peil houden. En dat
waarderen zij dan weer.
Reacties
Een reactie posten